Thomas Lanigan-Schmidt’s, Allegorie van 'the Stonewall Riots':



Thomas Lanigan-Schmidt gebruikt sinds het einde van de jaren zestig materialen als glitter, klatergoud en huishoudfolie in sculpturen die ongegeneerd kitsch zien en indruisen tegen de mainstream voorkeur voor minimalisme.

Thomas Lanigan-Schmidts werk is altijd conceptueel gedreven. De foto hierboven is een van zijn kunstwerken en een eerbetoon aan de stonewall-rellen. Het kunstwerk presenteert een dragqueen Vrijheidsbeeld. Ze vecht voor haar echtgenoot, een allegorie voor de rellen zelf.
Thomas over “scare drag”, een hele kunstvorm opzich: “"Scare drag" was een heel belangrijk aspect van die tijd in Greenwich. Tegenwoordig wordt er zelden over gesproken, maar toen was het illigaal om vormen van Drag te dragen. Als man moest je minimaal drie ‘herenkledingstukken’ aan hebben (sokken niet meegerekend). Maar de tieners waren echt eindeloos inventief. "Scare drag" betekende dat we wel alleen maar mannenkleding droegen, maar we gaven er vrouwelijke accenten aan, zoals het knopen van je T-shirt om een kleine bh-lijn te creëren. Iemand met vrij lang haar (dit was de tijd van de Beatle-kapsels) zou haarlak kunnen aanbrengen en het een beetje teasen, het een beetje bouffant geven. Het zag er heel freaky uit - het zag er vreemd uit, in elke betekenis van het woord. Maar het moest allemaal zo gebeuren dat het in iets mannelijks kon worden samengedrukt als er een agent langskwam.

De dapperste Queens smeerden vetverf op hun oogleden en deden daar glitter op. Het was niet zoals het nu is, wanneer je gewoon een drogisterij in kon gaan en glitter kon kopen. Ze gebruikten gebroken glas, zoals geplette kerstversieringen, of stukjes metaal. Sommigen kwamen op de eerste hulp terecht, maar ze namen het op; Ik heb nog nooit iemand horen zeggen: "Doe dat niet nog een keer."”
"Fighting for Drag Queen, Husband and Home”